I HAVE A DREAM… Ուտոպիստական էսսե
Երևի հենց այս խոսքերով պիտի սկսեմ շարադրել միտքս, քանի որ հոդված գրելու մեծ վարպետ չեմ:
…Կերազեի մի երկրում ապրել, ուր արվեստի մասին այնպիսի oրենք ընդունվեր, որ դրսից մարդիկ ասեին. >:
Ընդամենը այսքանը… Իմ ազատ և անկախ երկրում, ուր ազատության և անկախության 20 տարիների ընթացքում այդպես էլ չընդունվեց օրենք արվեստի մասին, սրանից հետո ևս դժվար թե ընդունվի, քանի որ տգիտությունն ու անբանությունը մեր մեջ չեն պակասում, իսկ ազնվությունն ու ազնվականությունը անհետացել են ի սպառ: Ինչո՞ւ… Բանալին հայտնի է 4-5-րդ դարերից ի վեր՝ …Զի պանդուխտ եմ ես հանցավոր երկրի…: (Մեսրոպ Մաշտոց)
Ուրեմն ոչինչ չի մնում ինձ, քան մեջբերել Մարթին Լյութեր Քինգի թևավոր դարձած խոսքերը՝ I HAVE A DREAM…
Սյունյակում արտահայտված մտքերը կարող են չհամընկնել ոչ միայն Ejournal-ի,
այլև Հայաստանի իշխանական և ընդդիմադիր գրաքննիչների տեսակետին:
Ինչարած: