СТАНЬ VIP

ԹԱԴԵՎՈՍ ՏՈՆՈՅԱՆ

В этом разделе запрещается писать русскими или латинскими буквами.
Այս բաժնում կարելի է գրել միայն հայերեն տառերով

ԹԱԴԵՎՈՍ ՏՈՆՈՅԱՆ

Сообщение:#31  Сообщение Harutin » 15 апр 2011, 22:32

ՀԱՅԱՍՏԱՆ, ԱՇՈՒՆ, ՎԵՐՋԻՆ ՉՈՒՆ ԴՐԱԽՏ

Հա՜յր իմ, աշխարհի մեջ քո արարած
Քեզ սիրել, սակայն,
կարող եմ միայն,
ինձ ների՜ր, ների՜ր,
ի՛մ երկրի վրա,
Ուրիշ ո՛չ մի տեղ չեմ կարող ապրել քո Երկնքի տակ,
Ուրիշ ո՛չ մի տեղ չեմ կարողանա հանգի՜ստ հող դառնալ:

Մենք մի տարի էլ պատրաստ ենք ձյան տակ ձմեռել անքուն,
Թեև... այստեղ էլ ցրտում է արդեն,
ու Վերջն է գալու,
Վերջին չուն դրախտ ճանապարհ ընկավ երեկ իրիկուն.
Իմ Երկրի վրա, Հա՛յր իմ, կբերե՞ս մի ուրիշ Գարուն:
Изображение
Аватара пользователя
Harutin (Автор темы)
Gisher.Ru Team
Gisher.Ru Team
Информация: Показать детали

ԹԱԴԵՎՈՍ ՏՈՆՈՅԱՆ

Сообщение:#32  Сообщение Harutin » 15 апр 2011, 22:33

ԱԳՌԱՎԱՔԱՐԻ ԵՐԿՈՒ ԿՈՂՄՈՒՄ

Վաչե Եփրեմյանին

Այս նյութի վերջում ու նյութակըրի
Ինձ կսատարի օրենքը նախնյաց,
Որ հիմա ծես է դարձել, բայց գրի
Ագռավաքարում դեռ քուն է մտած:

Դեռ նույնն է ցորենն, ու նույնն է գարին,
Ու ոտքերիս տակ՝ դարձյալ փլուզում,
Երկու կողմում էլ Ագռավաքարի
Ես եմ. և՛ ներս, և՛… դուրս գալ եմ ուզում:
Изображение
Аватара пользователя
Harutin (Автор темы)
Gisher.Ru Team
Gisher.Ru Team
Информация: Показать детали

ԹԱԴԵՎՈՍ ՏՈՆՈՅԱՆ

Сообщение:#33  Сообщение Harutin » 15 апр 2011, 22:34

ԴԱՄԲԱՆԱՃԱՌ

Նորից նույն ուղտն է դռանըս չոքել՝
Մեռածներիս մեջ փնտրել ողջերին,
Ձեր պառկած տեղը, պարոնա՛յք, չո՛ր էր,
Ձմեռըս էլի տուրք էր որջերին:

Ձմեռն անցավ, բայց... չի՜ դիմանում էլ
Ողնացողունըս էս հին որդերին,
Անիմաստության փոշի է դրել
Լինելությանըս ծաղկաթերթերին:

Ի՜նչ խոսք, պարոնա՛յք, ես մեռած չեմ սոսկ,
Այլ դեռ մեռնու՜մ եմ՝ սուս ու հազալով.
Ապրում եմ, էլի՜... լի՛քը ցավ ու հոգս,
Ականջըս ձենի՝ «Վե՛ր կաց, Ղազարո՛ս»:

Էս սուտը, ցուրտն ու մի կում բարկօղին
Կյանքու՜մ չեն դառնա ապրելու պատճառ,
Գարունըս գա, ու հանձնվեմ հողին՝
Առանց ծաղիկներ ու դամբանաճառ:
Изображение
Аватара пользователя
Harutin (Автор темы)
Gisher.Ru Team
Gisher.Ru Team
Информация: Показать детали

ԹԱԴԵՎՈՍ ՏՈՆՈՅԱՆ

Сообщение:#34  Сообщение Harutin » 15 апр 2011, 22:34

ՊԱՏԺԱԲԱԺԻՆ

Եվ ապրողները կդավաճանեն մահացածներին՝
Անհիշողության տափաստաններում դառնալով ջայլամ՝
Ինքնապիղատոս թռչնազգին այդ, որ թռչել չգիտի
Ու Քրիստոսին խաչվելու պիտի ուղարկի դարձյալ:

Նորից մոռացած կլինենք, հարկավ, թեկուզ մարդեղեն,
Բայց և եռակի ուրացությունը վախկոտ Պետրոսի,
Կարծում եք՝ Հուդան նրանից վա՞տն է ավելի եղել,
Լռեմ էլ՝ մեկ է, այն աքաղաղը նորից կխոսի,

Նա, որ մեզ ետ է կանչում ամեն օր՝ վաղ լուսաբացին,
Քնի՝ այսինքն՝ ժամանակավոր մահվան աշխարհից,
Որ մեր զարթնելն իսկ միայն ու միայն այն ապացուցի,
Թե ապրողները կդավաճանեն մահացածներին:

Էլ ի՞նչը պիտի մեզ մխիթարի, եթե ոչ կիսել
Պատժաբաժինը Իսկարիովտացու, Սիմոն-Պետրոսի
Եվ գլուխներս ավազի տակից հանելով՝ հիշել
Նրան, որ մի օր մեզ պիտի փրկի:
Изображение
Аватара пользователя
Harutin (Автор темы)
Gisher.Ru Team
Gisher.Ru Team
Информация: Показать детали

ԹԱԴԵՎՈՍ ՏՈՆՈՅԱՆ

Сообщение:#35  Сообщение Harutin » 15 апр 2011, 22:35

ԹԻԹԵՂԱԾԱՂԻԿ ԳԵՐԵԶՄԱՆԻՍ

Պատուհանից այն կողմ էլ՝ աշխարհ ու կսկիծ,
Կորաքամակ բլուրներ՝ ուղեղիս վրա,
Մահվան սարսափն է քայլում դեպի աչքերիս
Դաշտավայրն, ուր ծաղիկն է իմ ժամադրված:

Նրան ձեզ եմ նվիրում, որպեսզի փրկեմ:
Ես՝ դագաղիս մեջ արդեն՝ մահվան սկուտեղի,
Ինձ տանում են այնտեղ, ուր որդեղեն ժանգն է
Ծաղիկներին ողջունում Հավերժատեղից:

Սակայն, ավա՜ղ, իմ ծաղիկ, չի փրկելու քեզ
Ադամորդու ոչ մի ձեռք՝ ժանգից մետաղի,
Քեզ դրել են իմ շիրմին, ու դու չգիտես,
Որ սարսափից դառնում ես թիթեղածաղիկ:
Изображение
Аватара пользователя
Harutin (Автор темы)
Gisher.Ru Team
Gisher.Ru Team
Информация: Показать детали

ԹԱԴԵՎՈՍ ՏՈՆՈՅԱՆ

Сообщение:#36  Сообщение Harutin » 15 апр 2011, 22:35

ՀՈՂԵ ՀՈԳՈՎ

Արդար չեղար, եղբա՛յր Հոբ, մեր մարմնի հանդեպ՝
Ադամորդու մեր հոգին անօթևան ես թողել,
Թող որ տերերն այսօրվա դարձըրել են մեզ անտեր,
Ու մենք գուցե և ծախենք մեր հոգին հողե,

Բայց մարզում ենք մեր մարմնի անդամները դեռ
Սիրած կավին տիրելու ձևերին բարո
Եվ մերժելով ամենայն տաք տեղ ու խիստ հարմար դեր՝
Այդուհանդերձ քեզ ենք դեռ փառաբանում, եղբա՛յր Հոբ:
Изображение
Аватара пользователя
Harutin (Автор темы)
Gisher.Ru Team
Gisher.Ru Team
Информация: Показать детали

ԹԱԴԵՎՈՍ ՏՈՆՈՅԱՆ

Сообщение:#37  Сообщение Harutin » 15 апр 2011, 22:36

ԻՄ ԵՐԿԻՐՆ` ԱՍՏԾՈ ՄԻ ԳԱՎԱՌ

Վաղուց երկիրն իմ լույս է անթեղում
Ու ապրում՝ որպես Աստծո մի գավառ,
Ու՜ր էր, թե նրա ավիշը բեղուն
Հավատ հասցըներ աստղին միգավառ:

Նա քավարան է ընդհանուր հոգու,
Ու աստղաճամփի հուժկու թիավար,
Այստեղ աղոթքը ճամփա է հոգում
Դեպի Շրջածիր ու դեպի Հավատ:

Այստեղ փթթում է անեզրական վարդ՝
Բույրով եդեմի, գույնով կենսադեղ,
Այստեղ մեռնում են և՛ մահ, և՛ ավարտ,
Անմահանում են՝ ապրելով այստեղ:
Изображение
Аватара пользователя
Harutin (Автор темы)
Gisher.Ru Team
Gisher.Ru Team
Информация: Показать детали

ԹԱԴԵՎՈՍ ՏՈՆՈՅԱՆ

Сообщение:#38  Сообщение Harutin » 15 апр 2011, 22:36

ՊԱՀԵՄ-ՊԱՀՊԱՆԵՄ ԱՄԵՆ ԿԱՂԱՊԱՐ

Երկի՛ր մոլորյալ, կարո՞ղ ես դառնալ մի տուն նավարկող,
Այնպես, որ բնավ չխախտենք կշիռն Արևակարգի,
Երբ սրտից արագ միտքն է սլանում արդեն հավակնոտ,
Ու մեր ուղեծիր խուժում է արդեն գիսաստղի ագին:

Ու կարո՞ղ եմ ես, որ մարդ եմ, դառնամ Ուղուն անխափան,
Ապրեցնեմ Տիրոջ օրենքն ու կարգը Պատահականի
Եվ երկյուղորեն պահեմ-պահպանեմ ամեն կաղապար,
Որ ազատության որոմը մարդու տունը չքանդի:
Изображение
Аватара пользователя
Harutin (Автор темы)
Gisher.Ru Team
Gisher.Ru Team
Информация: Показать детали

ԹԱԴԵՎՈՍ ՏՈՆՈՅԱՆ

Сообщение:#39  Сообщение Harutin » 15 апр 2011, 22:37

ԱՆՈՒՆ ՈՒ ԱՆՎԱՆԱԿԻՐ

Այս հողագնդում մարմինս ապրեց,
Հոգիս՝ երկնքի անեզրականում,
Ազատությունը՝ թակարդն անարվեստ,
Շուրջս զարդարեց հազար մականուն:

Իմ նյութն անընդհատ ինձ է վանդակում,
Բայց ես հլու եմ իմ ծիսակարգին,
Չիմացա՝ ով է գամերով դակում
Իմ ձեռուոտը, որ հեշտ սակարկի,

Թե ինչ արժե իմ անունը, եթե
Ինձ փառապսակ մի մականուն տա
Ու գոյացընի սակարկման հերթեր՝
Փաթաթված շուրջը իմ Ծննդատան:

Բայց ես միայն մի պսակ իմացա,
Որով իմ Հորը ծաղրեց այն նույնը,
Որ խառնում է միշտ մտքով սանձարձակ
Թագավոր անունն ու մականունը:
Изображение
Аватара пользователя
Harutin (Автор темы)
Gisher.Ru Team
Gisher.Ru Team
Информация: Показать детали

ԹԱԴԵՎՈՍ ՏՈՆՈՅԱՆ

Сообщение:#40  Сообщение Harutin » 15 апр 2011, 22:39

ԳԱՌՆԵՐԻ ԱՆՎԱՆՈՒՄԸ

Մեզ անվանում են տոհմ առ տոհմ, ճյուղ-ճյուղ,
Ու մենք ծառի պես ի երկինք, ի հող
Մղվում ենք՝ որպես հավերժի ողջույն
Ըմբոստ ու խոնարհ գառներին մեր Հոր:

Երբ ծանրանում են հոգեբեռներն ու
Հոգեսափորը մեր ազնվացեղ,
Նրանք պարտապան ծնվում են, մեռնում,
Հատուցում են, որ անուն փոխանցեն…
Изображение
Аватара пользователя
Harutin (Автор темы)
Gisher.Ru Team
Gisher.Ru Team
Информация: Показать детали



Вернуться в Բանաստեղծություններ



 


  • Похожие темы
    Комментарии
    Просмотры
    Последнее сообщение