СТАНЬ VIP

Սոնա Արշունեցի

В этом разделе запрещается писать русскими или латинскими буквами.
Այս բաժնում կարելի է գրել միայն հայերեն տառերով

Սոնա Արշունեցի

Сообщение:#81  Сообщение Армине » 29 дек 2008, 02:27

ԴՐԱԽՏ ԵԴԵՄՈՒՄ

Երբ մոմի պես մի որ ես հանգչեմ,
ՈՒ դառնամ մի բուռ հողն իմ հայրենի,
Ցանեք մոխիրս մեր սար ու արտին,
Թող հողն հայրենի իմ սիրուց բերրի

Ցանեք իմ արդար սերմերն ամենուր
Փույթ չի թե անժամ կյանքից հեռանամ,
Կճախրի հոգիս դրախտ եդեմում,
Ես այնտեղ կրկին կկենդանանամ.

Վեր կհամբարձվեմ, կծիածանվեմ
Ցոլքերով իմ տաք' ինչպես մանանա.
Սեր ու բարություն վերից կանձրևեմ
ՈՒ հանդարտ կիջնեմ շուրթերի վրա:
2005թ բրյուսել
Аватара пользователя
Армине (Автор темы)
Супермодератор
Супермодератор
Информация: Показать детали

Սոնա Արշունեցի

Сообщение:#82  Сообщение Армине » 29 дек 2008, 02:27

ՍԻՐՏՍ Է ԽՌՈՎ ԱՅՍ ԱՇԽԱՐՀԻՑ

Մտքեր իմ բացե´ք դռները գոցված,
Հորդե´ք, հեղեղվե´ք խենթ ու վարարած.
Սրբե´ք ձեր ճամփից աղբն այս կուտակված
Թող որ զուլալվի ջուրը ճահճոտված,

Որ չմնան իղձերս անկատար,
Մտքերս շղթայված ու փակ
Թղթին հանձնեցի արցունքներն իմ տաք,
Ինձ մնաց դատարկ ցավ ու տառապանք.

Շա՜տ փնտրեցի սրտիս սփոփանք.
Արդարություն, խիղճ ու հավատանք,
Ա´յս է երնկավորիս միակ բաղձանք,
Որ չլինեն երբեք դավեր, անարգանք:

Դերասան են դարձել մարդիկ.
Կյանքն է դարձել դառը խաբկանք
Հանուն շահի ու աթոռի
Կորցրել են դեմք, պատկառանք:

Սիրտս է խռով այս աշխարհից,
Մարդկանց վարքից' ծախու, դաժան
Չի տարբերվում մարդը գայլից.
Դիմակներն է միայն բաժան:

ԲՐՅՈՒՍԵԼ
Аватара пользователя
Армине (Автор темы)
Супермодератор
Супермодератор
Информация: Показать детали

Սոնա Արշունեցի

Сообщение:#83  Сообщение Армине » 29 дек 2008, 02:28

ԱՐԱՐԱՏՆ Է ԻՄ ԽՈՍՔԵՐԻ ԳԵԹ ՎԿԱՆ

Արդարությու´ն, ու՞ր ես ասա քեզ փնտրեմ.
Ազգիս վերքին սպեղանի գեթ դնեմ
Աղոթում եմ, աղոթքս հասնի առ Աստված,
Բացի ազգիս բախտի դռները գոցված.

Տիտղոս չէ որ խնդրում եմ քեզ, գանձ, կամ գահ
Դու Sեր Աստված, իմ խեղճ ազգին ողորմա.
Շղարշոտ է, մուժ է օրը մեր վաղվա
Այս մտքերն են սիրտս լափում անխնա:

Քշված տնից-բնից' օտար ափերում
Դեռ գոյում ենք, մաքառում ենք անկոտրում
Հոգով անպարտ, բայց միշտ թափառ ենք ավա՜ղ
Կարոտ սրտից քաշում հազար ա´խ ու վա´խ:

Մի բուռ մնաց ազգս մորթված, թալանված
Թուրքի սրից մի հրաշքով փրկված
Օտար հողում սերմեր տվեց, ընձյուղվեց,
Վեր խոյացավ, հային ոչինչ չծնկեց:


Բայց մինչև ե՞րբ մենք օտարի ծառ ջրենք
ՈՒ օտարի տունը ամուր կառուցենք,
Երբ մեր հողերն անտեր ու դուրս մնացել,
Թուրք ճիվաղն է ազգիս ձեռքից գողացել.

Ծովից - ծով էր մեր հողերն այգեստան
Մի աննշան կետ մնաց մեր գողգոթան.
Արարատն է իմ խոսքերի գեթ վկան'
Աչքը ճամփին, պանդուխտ որդիք ե՞րբ կգան:

2005թ Բրյուսել
Аватара пользователя
Армине (Автор темы)
Супермодератор
Супермодератор
Информация: Показать детали

Սոնա Արշունեցի

Сообщение:#84  Сообщение Армине » 10 июн 2009, 18:45

ՔԱՐ ԵՍ ԴՈՒ ԱՇԽԱՐՀ

Քար ես դու աշխարհ
Իսկը անկենդան,
Անշունչ ու ատաշ,
Անիմաստ, անմիտ
Ոտքի տակ ընկած
Քար ես դու աշխարհ,
Իսկը մի կույր քար
Անտարբեր ու լուռ
Մարդ կոչեցյալի
Դաժան արարքի,
Uտի, նենգության
Քարեղեն վկան.
Քար ես դու աշխարհ.
Մա´րդ, վաղուց ես դեմքդ կորցրել,
ճամփիցդ շեղվել,
Հոգիդ ես ծախել
Չար սատանային
ՈՒ դարձել գործիք
Դու նրա ձեռքին.
Նա քեզ քեզանից
Խլել ու տարել,
Տեղը քարեղեն
Մի իր է դրել.
Դարձրել շահամոլ,
Լկտի, փառամոլ,
Անհագ մարդասպան.
Նա քեզ խաբել է
Ոսկով, արծաթով
ՈՒ ադամանդով...
Եվ մարտի հանել,
ՈՒ դավեր նյութել
Մա´րդ, քեզ արարող
Տիրոջ' Աստծո դեմ.
Անմոռանալի է ու աններելի
Դու մարդ երկդիմի,
Երբ մարգարեներն
Ավետեցին
Աստվածորդու գալուստն
Աշխարհին,
Նենգափոխվեցիր,
Մատնիչ Հուդայի
Ձեռքով ծախեցիր
Աստծո միածին,
Մի հատիկ որդուն,
Որ աշխարհ էր եկել
Հոգիդ փրկելու
Սատանի ճանկից,
Դու նրան փայտին
Խաչեցիր դաժան
Մա´րդ, դարձել էիր
Կատաղած գազան
Մոռացած Աստծո
Ամե՜ն պատվիրան.
Աշխարհը լուռ էր,
Քարի էր նման.
Ների´ր ինձ, իմ տեր,
Չեմ կարող լռել
Մարդկային ցեղի
Կռապաշտության,
Դավաճանության,
ՈՒ անասելի
Ոճրագործության
Այս պահը դաժան
Մա´րդ,
Հենց այս արարքով
Ապացուցեցիր,
Որ չես ծառայում
Դու քո գոյությամբ
Քեզ արարողին,
Դու ծառայում ես
Հլու, հնազանդ
Նենգ սատանային.
Այլապես ինչպե՞ս
Մարդ արարածը,
Որ արարել է
Մեր Sեր Աստվածը.
Այլակերպվեր այսչափ
Մտքով, էությամբ.
Դառնար քծնվող,
Տձև, անառակ
Գծուծ մի էակ.
Մա´րդ
Հեռացել ես,
Շա՜տ ես հեռացել
Գեթ մարդ կոչվելուց.
Ես չեմ վարանում
ՈՒ չեմ երկմտում
Երբե՜ք ու երբե՜ք
Մարդկային դեմքով
Լոկ ուրվականդ է
Միայն մնացել.
Սատանան քո մեջ
Ոստայն է հյուսել
Հայտնվել ես դու
Նրա ծուղակում
Մտքով շղթայված
Sկար էությամբ.
Նա քո սրտի տեղ
Մի քար է դրել
Հոգով, մարմնով
Քեզ քար դարձրել
Աշխարհը լցրել
Քարի կույտերով
ՈՒ Աստծո տված
Լուսեղեն հոգին
Դու ծախել ես
Մա´րդ
Նենգ սատանային...
Аватара пользователя
Армине (Автор темы)
Супермодератор
Супермодератор
Информация: Показать детали

Սոնա Արշունեցի

Сообщение:#85  Сообщение Армине » 20 июн 2009, 15:11

***
Այդ օրից բազում
Դարեր են անցել,
Սակայն աշխարհը
Նույնն է մնացել.
Փրկի´ր, Արարիչ,
Փրկի´ր դու մարդուն
Այդ սատանան է
Նրան ուղղորդում
Աշխարհը լցրել
Մահվան սարսուռով,
Այսօր ամեն ինչ
Չափվում է շահով.
Մարդը դահիճի
Կերպարանք առած
Մորթում է, թալանում
Նա համատարած:
Փրկի´ր դու իմ Sեր,
Փրկի´ր դու մարդուն
Քար սրտերի մեջ
Ներարկիր արյուն,
Կենդանություն տուր
Մարմին ու հոգուն.
Վերածնի´ր Տեր
Աշխարհը կրկին,
Որ մարդը հաղթի
Անառակ չարին,
Որ մարդն հավատա
Քո գոյությանը,,
Քո զորությանը...
Առաջնորդի´ր , Տեր
Հավիտենական կյանք,
Որ քո արարած
Մարդը մոլորված
Եդեմական դրախտի
Դռները բացի
Չդառնա Sե´ր իմ
Բաժին դժողքի:
Аватара пользователя
Армине (Автор темы)
Супермодератор
Супермодератор
Информация: Показать детали

Սոնա Արշունեցի

Сообщение:#86  Сообщение Армине » 21 июн 2009, 19:17

ՈՐ ՀԱՂԹԵՄ ՉԱՐԻՆ

Փնտրում եմ գտնեմ
Իմ մեջ բույն դրած
Նենգ սատանային,
Որ փորձում է շեղել ինձ անվերջ,
Որ քայլեմ իրեն ճամփով դիվային.
Երկնում եմ ամբողջ մտքով, էությամբ,
Պատերազմում եմ ես ինքս իմ մեջ,
Որ հաղթեմ չարին
ՈՒ ճզմեմ նրա
Uաղմը չարածին.
Չտրվեմ երբեք
Անթի՜վ, անհամա՜ր
Կեղծամներ դեմքին,
Շինծու ժպիտին,
Խարդավանքներին,
Որ չպղծի հանկարծ
ՈՒ ապականի
Մարմինն իմ արդար,
Հոգիս երկնային:
Аватара пользователя
Армине (Автор темы)
Супермодератор
Супермодератор
Информация: Показать детали



Вернуться в Բանաստեղծություններ



 


  • Похожие темы
    Комментарии
    Просмотры
    Последнее сообщение