ԵԹԵ ԴԵՌԵՎՍ ԼԻՆԵՄ

Աշնան ոսկյա ավելն
Ավլում է
Թռչունների կապույտ երազները
Վաղվա ճյուղերի տերևներից։
Թռչանը, որի սիրտը դեռևս
Վառվում է՝
Կարմիր վաողի խարանից...
Քամու կարուսելում
Գլխապտույտ է արյունոտ հիշողությունների,
Եվ պտտվում է
Նրա տրտում նախշազարդերում...

Դեռ վաղ է, որ
Բամբակի ծաղիկները
Ավեր այգուն
Դարձյալ ընծայեն զարդարանքներ
Եվ նոր հանդերձանք հագցնեն։

Այն օրը,
Եթե դեռևս լինեմ,
Մի նոր երգ կգրեմ
Բոլոր կույս ձյուների ճերմակությամբ
էլբուրսի գագաթի
Եվ
Կընծայեմ այն կնոջը.
Որի վարսերը վաղուց
Ճերմակել են
Բոլոր հայելիներում...

արսկերենից թարգմանեց ԷԴՈՒԱՐԴ ՀԱԽՎԵՐԴՅԱՆԸ

ՆՈՒՅՆԻՍԿ ՄԻ ԿԱԹԻԼ…

Գուցե
Երազում էի տեսել քեզ,
Այն եղեգնուտում,
Որի... ամեն հանգույցից մեղեդի էր ելնում
Զեփյուռի փափկությամբ՝
Իմ անունը կրկնելով,
Եվ բոլոր այն անձրևները,
Որ հորդում էին այն աչքերից՝

Լճակի ձկների թեփուկներին.
Ասես մեկ անգամ էլ
Մեր սերը գարուն էր ապրում
Այն երազում.
Եվ դա դու էիր, դու,
Որ դարձյալ ինձ կանչում էիր երգով,
Եվ հորդում էին քո ամբողջության մեջ
Ամպերն անջատված...

Ավա՜ղ
Այժմ կտրել են բոլոր եղեգների կոկորդը.
Եվ ամռան զառամյալ երկնքից
Չի կաթում նույնիսկ մի կաթիլ
Ձկների տենդահար թեփուկներին,
Եվ... իմ անունը
Ոչ մի մեղեդու հնչերանգում
Չի կրկնվում՝
Հանդարտության այս ճահճի մեջ...

Պարսկերենից թարգմանեց ԷԴՈՒԱՐԴ ՀԱԽՎԵՐԴՅԱՆԸ