Իմ գյուղի կաս- կարմիր արևը,
Եղինջոտ գարունը՝ համով,
Ջան -ջիգյարն ու քաղցր բարևը
Եվ երկա՜ր օրհնանքը՝ ծանոթ․․․
Իմ գյուղի ծննդկան երկինքը,
Աստղերը՝ ծոցիս մեջ գգվող,
Հարազատ աշխարհի երկունքը
Եվ կլոր կոնքերը ճկվող․․․
Իմ գյուղի անտերտեր աղոթքը,
Մշակը՝ եզան հետ լծվող,
Ցելի մեջ դեռ խրված իմ ոտքը,
Քրտինքս՝ հողի մեջ ծծվող․․․
Իմ գյուղի հանաքն ու շիտակը,
Ցամաքած պռունկը իր գետի,
Հեղեղած՝ իմ հոգու անտակը
Հատակից՝ այսօրվա ,,հե՜յ- գիդին,,․․