Ծնվել է 1908թ. հոկտեմբերի 3-ին ք. Բուխարեստ (Ռումինիա)։
1937թ. ավարտել է Բուխարեստի համալսարանը։ 1929–43թթ. դասավանդել է Բուխարեստի հայկական դպրոցներում։ 1951թ. օծվել եպիսկոպոս։
1955թ. ընտրվել է Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս։ Մեծ է ավանդը Հայ Եկեղեցու միասնության հաստատման, միջեկեղեցական կապերի ընդլայնման ասպարեզում։ Սփյուռքի համախմբվածությունը զորացնելու և Հայրենիքի հետ կապերն ամրապնդելու նպատակով շուրջ 30 հովվապետական այց է կատարել Հայ Եկեղեցու թեմեր, հանդիպել քույր եկեղեցիների հովվապետների հետ։
1988թ. փետրվարի 25-ին Արցախը ՀՀ հետ վերամիավորելու հարցով դիմել է ԽՍՀՄ նախագահ Մ. Գորբաչովին, Արցախյան շարժման ընթացքում խորհրդային և միջազգային ամենաբարձր ատյաններում լսելի դարձրել արցախահայության ձայնը։ Վերահաստատել է Հայ Եկեղեցու Արցախի թեմը (1989), ձեռնարկել Արցախի մի շարք եկեղեցիների ու վանքերի վերաբացումն ու վերանորոգումը։ Ծավալել է եկեղեցաշին-վերականգնողական մեծ աշխատանք։
Վախճանվել է 1994թ. օգոստոսի 18-ին։ Թաղված է Ս. Էջմիածնի Մայր Տաճարի առջեւ։ ՀՀ ԳԱԱ պատվավոր անդամ։ Պարգեւատրվել է ԽՍՀՄ եւ Ռումինիայի շքանշաններով, Խաղաղության համաշխարհային խորհրդի Ժոլիո-Կյուրիի անվ. ոսկե մեղայով։ Վազգեն Ա անունով են կոչվում Վանաձորի թ. 1 միջնակարգ դպրոցը եւ Սեւանի հոզեւոր դպրանոցը։
ՀՀ Ազգային Հերոս (28.07.1994)։ Պարգեւատրվել է ՀՀ բարձրագույն «Հայրենիք» շքանշանով։
