Առյուծ մի փորձված՝ Նենգությամբ խոցված, Թափ տալով ագին Ասաց իր ձագին,- -Չլինես շակալ՝ Անշնորհակալ, Իզուր ոչ մեկի Մի վարկաբեկիր Եվ մարտդ վարիր Առյուծին հարիր: Կորյուն այդ վաղուց Դարձել է առյուծ: Չի եղել շակալ՝ Անշնորհակալ:
. *** Հուշ կար - խիլքի պես կարճ էր՝ Կան բաներ - չենք հիշում հիմա. Կեղծիքն այն վաճառվող հարճ էր, Թվում էր՝ սրբացած հմա: Իստակը պաշտպանող չանչ էր, Կեղծիքը բռունցք է հիմա:
Մի պաշտոն կար առյուծի մոտ բորենու, Արքան հարմար բորենի էր որոնում: Գտան մեկին և արքայի մոտ բերին, Չհավանեց այդ պաշտոնը բորենին: Միտքն այլ էր, աս՛եք, ո՞նց չհարուցի. Դուր էր եկել պաշտոնը մայր առյուծի: Պատռեց արքան հիմար գանգը բորենու, Կախեց լեշը սուր ոստերից լորենու:
Այս է ասում առակը այդ նսեմին,- -Այդքան հեշտ չէ հասնել քեզնից վսեմին:
Գայլերի մոտ՝ բողոքի, Գնաց երեկ մի մաքի, Մնաց այսօր այդ մաքուց Երկու ոսկոռ, մի ագի: Հիշիր խրատն այս անգիր. Խիղճ չփնտրես անհարկի՝ Ոչ այսօր և ոչ էգուց, Ոչ գայլի մոտ, ոչ՝ թագի: