Փոքրիկ մարզասերները

-Ի՞նչ ես սիրում
Դու, Արշավիր:
-Ես սիրում եմ
Ձիարշավել:
-Իսկ դու՞, Գեղամ:
-Ֆուտբոլ խաղալ:
-Բա դու՞, Սմբատ:
-Ե՞ս, սուսերմարտ:
-Դու ասա, Վարդ:
-Ըմբշամարտ:
-Իսկ դու ի՞նչ ես
Սիրում, Համբո:
-Սիրում եմ ես
Ուշու, սամբո:
Մենակ շախմատ
Սոսն է սիրում,
Խաղով այդ բարդ
Միտքն է սրում:

ԱՐՋՆ ՈՒ ՔՈԹՈԹՆԵՐԸ

Արջն իր փոքրիկ քոթոթներին՝
Երեք թմբլիկ բրդոտներին
Բնից հանեց, տարավ անտառ՝
Որտեղ հազար թուփ կա ու ծառ:

Ծմակ տարավ քոթոթներին՝
Իր փափկամազ բրդոտներին,
Որ սովորեն կյանքը վայրի,
Ապրեն անհոգ, արջավարի:

Հետո ասաց քոթոթներին՝
Այդ գորշամազ բրդոտներին,-
-Ով ուսյալ է ու միտքը ջինջ -
Կերը շատ է, իսկ հոգսը՝ քիչ:

.
ՄԱՍՐԵՆԻՆ ԵՎ ՎԱՐՍԵՆԻՆ

Խիտ թփերով մի մասրենի
Ծաղկեց անհոգ , առանց ջանքեր,
Նրա քնքուշ նուրբ վարսերին
Սուր փշեր կան՝ ինչպես ճանկեր:

Ծաղիկն այդ նուրբ՝ բույրով հմա,
Պոկել Վարսոն մեր կամեցավ:
Բյուր փշերից խոցված հիմա
Զգում է նա սուր գամի ցավ:

Նախատում է ծեր մասրենին,-
-Մի պոկիր իմ ծաղիկն իզուր,
Որ աշնանը քեզ, Վարսենի,
Տամ օգտակար, համով մասուր:

.
ՀԱՄԵՐԱՇԽ ԸՆԿԵՐՆԵՐԸ


Կյանքում՝ դաժան, անագորույն,
Վագրի ձագերն ու մի կորյուն

Սավաննայում մտերմացան,
Իրար հետ սերտ ընկերացան:

Թփուտներում անթիվ, բազում,
Խաղում են միշտ, անհոգ վազում:

Ժայռի տաքուկ ու մութ խորշում,
Մեկտեղ քնում, մեկտեղ ճաշում:

Մռնչում են մայրերը գույժ,-
-Գիեններից եղե'ք զգույշ:

-Չենք վախենում,- ձագերը ասին,
Համերաշխ ենք և միասին,

Մենք խիզախ եք, հաշտ ու համուռ,
Նենգ թշնամուց շատ ենք ամուր:

Դու էլ, մանկիկ, այսպես ընտիր,
Հավատարիմ ընկեր ընտրիր:

.
ԹՎԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

Անչափ մոտիկ, հարակից,
Չորս բներում իրար կից՝
Երկնքի տակ պարզ, վճիտ,
Ապրում էին մի-մի ծիտ:

Բներին ուղիղ երկու ջուխտ,
Ամեն բնում երկու ճուտ:
Ամեն ճուտիկ-խորոտիկ
Ունի երկու պիրկ ոտիկ:

Չորս բներում, հաշվե'ք շուտ,
Քանի՞ ոտք կա՞, քանի՞՝ ճուտ:
Այսպես դատեց Հարութը,-
-Իմ հաշվարկով՝ ճիշտ ութը:

Տոտիկներն էլ նա հաշվեց՝
Քանակն եղավ տասնվեց:
Հաշվել գիտի ամեն բան
Մեր Հարութը թվաբան:

ՈՒՂՂԱԹԻՌ

Մի երկաթի մեծ ճպուռ՝
Վերասլաց, պոչը ծուռ,
Թռչում է ոչ թևելով,
Այլ պտտվող թևերով:
Գնդացիր է և հրթիռ,
Կոչվում է ՄԻ-ուղղաթիռ:
Անհրաժեշտ է մի բանում.
Մեր սահմանն է պաշտպանում:
Ճպուռն այդ՝ ՄԻ- ն ռազմական,
Հսկում է մեր ապագան:
Դուք իմացա՞ք , թե ինչու՞
Պիտի դառնամ օդաչու:

ԾԱՂԻԿՆԵՐԸ

Հազար ծաղիկ դաշտի միջին՝
Անտեսելով քարին, խճին,
Մանկան անմեղ աչքերի պես
Փայլում են նուրբ գույնով՝ ի տես:

Հմայվում է մեկը բույրով,
Մեկը՝ նրանց նրբին գույնով:
-Տես, հիացիր, բայց չպոկես,
Նրանք էլ են մանուկ քեզ պես:

.

ՄԵՐ ԳՅՈՒՂԻ ԳԱՐՈՒՆԸ

Մեր գյուղը սիրուն է,
Մեր գյուղը բարունն է,
Մեր գյուղում արդեն
Ծաղկառատ գարուն է:

Առուն՝ կարկաչում,
Ձորն է կանաչում,
Գառը մայում է,
Հորթը բառաչում:

Եղբայրս՝ Պետոն
Այգին է էտում,
Ծիծառը պատին
Նոր բույն է կերտում:

Աղբյուրի բերանին
Ծաղկել է ծիրանին:
Կուզեմ գա ձեր գյուղը
Մեր գյուղի երանին:

Մանուկների համար

ՆԿԱՐԻՉ ՔԱՄԻՆ

Քամին ամպը ոլորեց,
Ամպը դարձավ մի գիժ էծ,
Փաթաթեց ամպը ամպին՝
Ահա հեծյալն իր թամբին:
Ամպերն ձորի բերանի
Նմանվեցին երամի,
Հետո դանդաղ ու հերթով
Փիղ դարձան մեծ կնճիթով:
Ցրվեց մի ամպ վիթխարի,
Դարձավ փարախ ոչխարի:
Ամպե հեծյալն ու իր ձին
Նմանվեցին առյուծին:
Նավ կառուցեց գիժ քամին
Առագաստով սուր կայմին,
Շարանն ուրիշ կույտերի
Քարավան են ուղտերի:

Չունի վրձին ու ներկեր
Բայց երկինքն է նա ներկել:

ՈՂՋՈՒՅՆ, ՆՈՐ ՏԱՐԻ

Հազար լույս կա տոնածառին՝
Ամանոր է, նորն է տարին:

Անցած տարին արդեն հուշ է,
Նորն են՝ ծառն ու Ձյունանուշը:

Լափլանդիայից՝ ծովի ափի,
Եկավ բարի Ձմեռ պապին՝

Կախարդական գավազանով՝
Չարին, վատին խարազանող,

Խիտ մորուքով ճերմակ, ճերմակ,
Տաք մուշտակով՝ ինչպես վերմակ:

«Շատ նվերներ բերեցիր մեզ,
Հազար ողջույն, Նոր Տարի, քեզ»:

ՄԵՐ ԵՂԵՎՆԻՆ

Մեր եղևնին՝ հավերժ կանաչ,
Տոնածառ է պարտաճանաչ:
Շուրջպարի է կանչում նորից
Մանուկներին՝ իր լավ ճանաչ:

-Է՜յ, մանուկներ, եկեք,- ասաց
Ձյունանուշը ծամերն հյուսած,-
Կանչենք հյուր գա Ձմեռ պապին
Նվերների պարկը ուսած:

Ու լսվեցին կանչեր ու ճիչ,-
-Ձմեռ պապի, մտի'ր դահլիճ:
Պապը եկավ, բաժանեց մեզ
Նվերներ իր պարկի միջից:

Ձմեռ պապին՝ մեզ լավ ճանաչ,
Իր գործն արեց պարտաճանաչ:

ՇՆՈՐՀԱՎՈՐ ՆՈՐ ՏԱՐԻ

Տոնածառ իմ, տոնածառ,
Այդքան սիրուն ու պայծառ,
Քեզ պես չքնաղ, երևի,
Ծաղկած ծառն է հարավի:

Ավետաբերն ես հույսի,
Սուրբ Ծննուդի Հիսուսի,
Եվ բարության՝ անթերի,
Եվ լույսով լի սրտերի:

Տոնածառ իմ, տոնածառ,
Վառիր լույսերդ պայծառ,
Ձմեռ պապը գա մեզ հյուր
Նվերներով բազմաբյուր:

Բերի մրգեր, խաղալիք,
Վառ ապագա՝ սիրով լիք,
Իմաստություն և խրատ՝
Պատգամներով լի, առատ:

Թող նոր տարին այս գալիք
Գա առանց ցավ ու չարիք,
Իսկ մենք ասենք աշխարհին,-
-Շնորհավո՜ր Նոր Տարին: