ՁԱՅՆ ՄԸ ՀՆՉԵՑ
ժողովրդական

Ձայն մը հնչեց Էրզրումի հայոց լեռներեն,
Թունդ-թունդ ելան հայի սրտեր զենքի շաչյունեն:

Հայ գյուղացին դարուց ի վեր սուր զենք չը տեսած,
Դաշտը թողուց, սուր, հրացան բահի տեղն առավ:

Քնքուշ կյանքը ծանր է թվում հայ օրիրոդին,
Զենքը ձեռքին հորդորում է հայոց քաջերին:

Հայ տիկինը ստիպում է ամուսնուն գնալ...
Պատերազմի դաշտի վրա վերք տալ` ստանալ:

Հայ ծերուկը ցուպը ձեռին լալով տենչում է,
Հայրենիքի ազատություն տեսնել ու մեռնել:

Լսեց թուրքը ու սառեցավ արյունը վատին,
Չէր երազել հային տեսնել նա այդ վիճակին:

Ցնծա', Մա'յր մեր, ո՜վ Հայաստան, որդիքդ միացան,
ՈՒթ դարերու սուգ ու թախիծ քեզնից վերացան:

ՈՒսումն ու լույս ազատության արդ քեզ են ընկեր,
Սուր, հրացան` եռանդ ռազմի... պաշտպան անվեհեր:

ՈՒրախացավ Մայր Հայաստան, ելավ կանգնեցավ,
Հին դարերու սուգ, տառապանք մի քիչ մեղմացավ:

ՕՐՈՐՈՑԻ ԵՐԳ
Խոսք` Ռ. Պատկանյանի

Արի', ի'մ սոխակ, թո'ղ պարտեզ մերին,
Տաղերով քուն բե'ր տըղիս աչերին.
Բայց նա լալիս է. դու, սոխակ, մի' գալ.
Իմ որդին չուզե տիրացու դառնալ:

Ե'կ, աբեղաձա'գ, թո'ղ արտ ու արոտ,
Օրորե' տըղիս, քընի է կարոտ.
Բայց նա լալիս է. դու, ձագուկ, մի' գալ,
Իմ որդին չուզե աբեղա դառնալ:

Թո'ղ դու, տատրակի'կ, քու ձագն ու բունը,
Վուվուով տըղիս բե'ր անուշ քունը.
Բայց նա լալիս է, տատրակի'կ, մի՜ գալ,
Իմ որդին չուզե սըգաոր դառնալ:

Կաչաղա'կ ճարպիկ, գող, արծաթասեր,
Շահի զըրուցով որդուս քունը բեր.
Բայց նա լալիս է, կաչաղա'կ, մի' գալ.
Իմ որդին չուզե սովդաքար դառնալ:

Թո'ղ որսըդ, արի', քաջասի'րտ բազե,
Քու երգը գուցե իմ որդին կուզե...
Բազեն որ եկավ` որդիս լըռեցավ,
Ռազմի երգերի ձայնով քնեցավ:

Երևանի սիրուն աղջիկ

Երևանի սիրուն աղջիկ, ունքերդ կամար,
Հաստատ գիտեմ որ ծնվել ես միայն ինդձ համար...

Գինին ձերքիս անուշ խաղով,
Քեզեմ ես կանչում,
Արի նազով, արի շազով ինչ ես ինձ տանջում...

Ինձ պես անուշիկ, ջահել յար ունես,
Երևանի անուշ աղջիկ, էլ ինչ դարդ ունես

Աշուղ դարձաց քեզ եմ կանչում,
ՈՒրես իմ անգին,
Քեզ իմ սիրո ծաղկաց այգում
Միշտ եմ ես սպասում,
Գինին ձերքիս անուշ խաղով,
Քեզեմ ես կանչում,
Արի նազով, արի շազով, ինչ ես ինձ տանջում

Ինձ պես անուշիկ, ջահել յար ունես,
Երևանի անուշ աղջիկ, էլ ինչ դարդ ունես...

ԿՌՈՒՆԿ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ
Միջազի

Բարով եկար, սիրուն կռունկ,
Ի՞նչ լուր բերիր հայրենիքես,
Խոսի'ր ինձ հետ ազատորեն,
Կյանքս կնվիրեմ ես քեզ:

Տեսա՞ր իմ հայրենյաց տունը,
Գեղեցիկ զարդարված բույնը,
Նորա սիրուն ես տանջված եմ,
Աչքերիցս կտրավ քունը:

Ազատ տեսա՞ր մեր լեռները,
Հաղորդեցի՞ր դու իմ սերը,
Այն լեռներու պաշտպանողը`
Արծըվի կորյուն ճտերը:

Տեսա՞ր մեր փոքրիկ բուրաստան,
Վարդ, մեխակ, շուշաններ շատ կան,
Եդեմական դրախտավայր, -
Նա կոչվում է Մայր-Հայաստան:

- Այնտեղ ունիս եղբայր ու քույր,
Միջազ, ի՞նչ կսպասես իզուր,
Արի', առնեմ իմ թևերուն,
Գնանք, այնտեղ ուրախացուր:

ԵՐԵՔՆՈՒԿ
Խոսք.` Պ. Սևակի, երաժշտ. Վ. Հովսեփյանի

Ա՜խ, ես գիտեմ, չէիր սիրում,
Հիմա գիտեմ ես անկասկած...
Վազվզում ենք մենք սեզերում,
Խոտերի մեջ խոնավ ու թաց:

Հետո նստում ուրախ ու գոհ,
Երեքնուկի թուփ ենք խաղում
Եվ այդ ծանոթ երեքնուկով
"Սիրեմ-սիրեմ" անվերջ խաղում:

Անուններում երեք հոգու
Եվ դու կաս միշտ, և ես միշտ կամ:
Քո անունն եմ ես միշտ պոկում,
Իսկ դու իմը` ոչ մի անգամ:

Որքան անգամ եմ ես վանել
Տխուր մտքերն ինձնից հեռու
Եվ վախեցել եմ միտք անել,
Որ դու... որ դու ինձ չես սիրում:

Չե, ինձ չէիր, չէիր սիրում...
Թե չէ - ի՞նչ է, բա՞րդ է այդքան
Գտնել երեք անուններում
Իմ անունը գեթ մի անգամ:

ԹԵԼԼՈ
ժողովրդական

Գնա, գնա, գալիս եմ,
Թելլո,
Ես քո թարգը տալիս չեմ,
Թելլո,
Աման, Թելլո, Թելլո ջան,
Սիրուն Թելլո, Թելլո ջան,
Թելլո:

Ես ի՞նչ անեմ. դուն արիր,
Թելլո,
Զոռով սավդի տեր արիր,
Թելլո,
Աման Թելլո, Թելլո ջան,
Սիրուն Թելլո, Թելլո ջան,
Թելլո:

Գնանք արտը, չանաք անենք,
Թելլո,
Դառնանք տունը, հանաք անենք,
Թելլո,
Աման, Թելլո, Թելլո ջան,
Սիրուն Թելլո, Թելլո ջան,
Թելլո:

ՔԵԼԵ, ՍԱԹՈ
ժողովրդական

Քելե', Սաթո, քելե',
Նազ է քու քելքը,
Շատ սիրուն ես, յար ջան,
Տարար իմ խելքը:

Քելե', Սաթո', քելե',
Ի՞նչ նազ ես անում,
Օսկեթել մազերով
Փարվազ ես անում:

Սաթոն սարեն կուգա,
Շալկինը ժախ է,
Օսկեթել մազերը
Թիկունքեն կախ է:

Քելե', Սաթո', քելե'...

Սաթոն էկավ, կայնավ
Մեր սարի դոշը,
Մեղրել էր կարագը,
Փաթթել էր լոշը:

Քելե', Սաթո', քելե'...

Քելե, Սաթո, քելե,
Խռով մի մնա,
Աշխարհը մեռնել կա,
Մեզ էլ չի մնա:

Քելե', Սաթո', քելե'...

ԿՈԼԽՈԶՆԻԿ ՅԱՐ
Խոսք` Գեղ. Սարյանի, երաժշտ. Դան. Ղազարյանի

Տղա. -
Խեթ մի նայիր դու իմ սրտին, ա'յ անջիգյար, նազլու աղջիկ,
Արև տուր իմ սիրո արտին քո հայացքով պարզ ու վճիտ:

Սըրտով սիրած կոլխոզնիկ յար,
Հոգիս չունի քուն ու դադար:

Աղջիկ. -
Արտի տղա, սրտիս վրա էդ քո խոսքը կըմռմռա,
Բարի աչքով նայիր դու ինձ, քար մի գցի սըրտիս վըրա:

Սըրտով սիրած կոլխոզնիկ յար,
Հոգիս չունի քուն ու դադար:

Տղա. -
Հնձվոր եմ ես, հունձ եմ անում, վերից արևն է ինձ նայում,
Ներսից սիրտդ է հոգիս հանում, ա'յ անջիգյար, չես խնայում:

Սըրտով սիրած կոլխոզնիկ յար,
Հոգիս չունի քուն ու դադար:

Աղջիկ. -
Աղջիկ եմ ես, թել եմ մանում, հարվածային գործ եմ անում,
Հնձվոր, ծուռ բան մի' մտածի, հոգուդ հետ լոկ խաղ եմ անում:

Սըրտով սիրած կոլխոզնիկ յար,
Հոգիս չունի քուն ու դադար:

Տղա. -
Դե, ասա', որ նազ ես անում, ինձ քո ձերքին սազ ես անում,
Սիրտըս փըշրում, կոխոտում ես, հողին հավասար ես անում:

Սըրտով սիրած կոլխոզնիկ յար,
Հոգիս չունի քուն ու դադար:

Աղջիկ. -
Արտի տղա, մի' նեղանա, հեչ կատակի չե՞ս դիմանա.
Ես քո սրտին արև կըտամ, գեղում հալա մարդ չիմանա...

Սըրտով սիրած կոլխոզնիկ յար,
Հոգիս չունի քուն ու դադար:

ՍԻՐՈ ԵՐԳ
("Առաջին սիրո երգը" կինոնկարից)
Խոսք.` Վ. Հարութունյանի, երաժշտ.` Ա. Բաբաջանյանի

Փռվել էր շուրջը գարուն,
Եվ նազում էր կեչին,
Գարնան արևն էր բուրում
Մեր համբույրն առաջին:
Զեփյուռն էր խաղում թփերում,
Վարսերդ մեղմիկ գուրգուրում,
Կրկնում էր երգիս հետ շարունակ`
"Իմ անուշ, իմ միակ":

Քեզնով եմ ես միայն ապրում ու շնչում,
Իմ շուրթերից անունն է քո միշտ հնչում,
Դու իմ սիրո արև, իմ բերկրանք,
Իմ անուշ, իմ միակ:

Արդեն օրեր են անցել,
Միշտ ինձ հետ ես անգին,
Բայց մենք դեռ չենք մոռացել
Այն գարունն ու այգին:

Գնում ենք այնտեղ միասին
Հիշում մեր համբույրն առաջին,
Կրկնում ենք մի ծանոթ եղանակ.
"Իմ անուշ, իմ միակ":

Քեզնով եմ ես միայն ապրում ու շնչում...

ԵՐԳ ԱՌԱՋԻՆ ՍԻՐՈ
("Առաջին սիրո երգը" կինոնկարից)
Խոսք` Հովհ. Ղուկասյանի, երաժշտ. Ա. Բաբաջանյանի

Զուր փնտրեց հոգիս սրտիդ հուրը
Եվ երգեց սիրով տխրագին,
Պատասխան չկար, հույսն իմ զուր էր,
Մի ուրիշն էր թովել քո հոգին:

Առաջին այդ սիրուց, ահա, չունեմ դադար,
Բայց կապրես իմ երգում ոսկեվառ:

Միտք արի` կօգնի բաժանումը,
Քո սիրուց թողի, հեռացա,
Տարիներ անցան, բայց անունդ
Իմ ճամփին ես երբեք չմոռացա:

Առաջին այդ սիրուց, ահա, չունեմ դադար...

Ինձ հեռվում ապրել շատ դժվար էր,
Ես նորից հույսով ետ եկա.
Իմացիր, հոգիս, սերս վառ է,
Ինձ նման քեզ սիրող չկա:

Առաջին այդ սիրուց, ահա, չունեմ դադար...