Վեբ և ինտերնետ
Ողջու՜յն
«Mimas» - Սատուրնի ամենագրավիչ և գեղեցիկ արբանյակը, նրա մակերեսը հավասարվում է Իսպանիայի մակերեսին ,իսկ ահռելի խառնարանը նրան նմանեցնում է «մահվան աստղի» ։ Երբ Նասան ներկայացրեց Միմասի ջերմության քարտեզը պարզվեց՝ որ ամենաբարձր ջերմությունը (ընդգծված դեղինով) նման է Packman-ին, որը կարծես ուտում է կապույտ մոլորակը:
Ես իմացա Միմասի մասին համացանցում շրջելու ընթացքում՝ ինչպես իրական ինտերնավտ (internaut), բայց Վեբը և Ինտերնետը տարբեր հասկացողություններ են: Համաշխարհային սարդոստայնը և ինտրերնետը ունեն նման ձև, բայց արտացոլում են տարբեր հասկացողություններ, իսկ երբ քիչ հետո կտեսնենք համացանցում շրջել կամ սահել արտահայտությունը բավականին հակասական է:
Վեբի և ինտերնետի հայտնվելուց առաջ համակարգիչներ արդեն կային,բայց նրանք մեծ էին և միայնակ: Նրանք չէին կարողանում հաղորդակցվել իրար հետ: Իհարկե հնարավոր էր կապ հաստատել նույն երկաթային կամ պրոտոկոլային համակարգով բայց դա կլիներ միայն ցանց իսկ ամբողջ երկրի համակարգիչների իրար միացնելու համար քեզանից կպահանջվեր ցանցերի ցանցեր և1960-ականներին փայլուն միտք ունեցող խումբը միացավ այս մտքի ռեալիզացման համար բայց այդ ժամանակ հեռահաղորդակցության ընկերությունները հետաքրքրված չէին դրանով և ոչ մի ընկերություն չէր կարող հասկանալ ամբողջ պատասխանատվությունը և տրվող հզորությունը նմանատիպ լարերի ցանցի համար, դրա համար օգտագործվում էին ավելի նոր միջոցներ։
Համակարգը որը ներառում է իր մեջ մի քանի երկիր կոչվում է ինտերնաթիոնալ , դրա համար բազմաթիվ ցանցերի կապը՝ (networks) անվանվեց Internetwork։ Այս տերմինը չէր հայտնվի եթե 1974 թվականին այս փաստաթղթում internetwork բառը պաշտոնապես չկարճացնեյին մինչև այսօրվա internet բառը։ 1969 թվականի հոկտեմբերի 29 -ին լուսնի վրա առաջին անգամ իջնելուց 100 տարի անց՝ մենք ստացանք առաջին նամակը առանձնացած համակարգչից ինտերնետի օգնությամբ։ Լեոնարդ Քլեյնռոք և կալիֆորնիական համալսարանի խումբը որոշեցին ուղարկել (լոգին) բառը ցանցով մի համակարգչի որը գտնվում էր Ստենդֆորդում։
Նրանք ուղարկեցին L տառը և այն փոխանցվեց հետո՝ O և այն փոխանցեց իսկ հետո համակարգը ցուցադրեց սխալ

Բայց մևնույն է։ Առաջին ուղարկված տառերը ինտերնետի օգնությամբ դա մեծ հաջողություն էր և այս իրադարձությունը շատ բարձր դասվեց որպես տեխնոլոգիական ձեռքբերում չնայած նրան որ դա միայն L և O տառերն էին։
Տեղափոխվենք երկու տասնամյակ հետո։ Cern ընկերությունը աշխատում է բազմաթիվ նախագծերի վրա, ունի մեծ անձնակազմ և տեխնոլոգիաներ որոնք հետազոտում են մարդկանց զբաղվածությունը։ Հիմա դա կարող ես տեսնել ինտերնետում , բայց տվյալները ինտերնետի օգնությամբ տեղափոխելու համակարգը այն ժամանակ տրամաբանական չէր: Տեղեկությունները փոխանցում էին գծային պարզ համակարգով և այդ փաստը զայրացրեց Tim Berners-Lee-ին: Ինֆորմացիան անցնում է մեծ ճանապարհ միայն այլ համակարգչի հասնելու համար իսկ այլ ինֆորմացիա ստանալու համար անհրաժեշտ է վերադառնալ և կրկնել ընթացքը։ Դրա համար 1989 թվականի մարտին Tim Berners-Lee-ին գրեց հոդված վերնագրված ՝ «Ինֆորմացիայի կառավարում - առաջարկներ»։ Նա պնդում էր որ ինֆորմացիայի կապը հղման տեսքով կլինի ավելի էֆեկտիվ ֆիքսված համակարգից։ Ծառերի փոխարեն Tim Berners-Lee-ին առաջարկեց սարդոստայն՝ «Վեբ»։ Սարդոստայնին նման համակարգեր որոնք կմիացնեյին փաստաթղթերը ոչ գծային համակարգով այդեն կային։ նրանց անվանում էին հիպերտեքստ (Hypertext) և Tim Berners-Lee-ին միացրեց հիպերտեքստը և ինտերնետը որպեսզի ստանա համաշխարհային սարդոստայնը՝ վեբը։
Դա կարևոր էր միաժամանակ տրամաբանական և օգտակար ինտերնետը արագ հաղորդակցության միջոց դարձնելու համար։
Ինտերնետը միացնում է մասնակիցներին իսկ վեբը՝ միացնում է ինֆորմացիան։ Այսինքն հիպերտեքստային փաստաթղթերը հասանելի են ինտերնետի օգնությամբ։ Դու կարող ես տեսնել համակարգիչը որի օգնությամբ Tim Berners-Lee-ին փոխել է ինտերնետը Լոնդոնի գիտության թանգարանում։ եթե 25 տարի առաջ դու անջատեյիր այն, միաժամանակ կանջատեյիր ամբողջ ինտերնետը: Առաջին կայքը եղել է info.cern.ch -ը այսօր նրանում կարող եք ծանոթանալ սիմուլյացիաին թե ինչպիսին է եղել վեբը ծնունդից անմիջապես հետո։
Մենք անցել են երկար ճանապարհ դրանից հետո։ Եթե ցանկանում ես պայթեցնել ուղեղդ տես այս կայքում թե ինչ է կատարվում ցանցում ամեն վայրկյան, քանի լայք է դրվում ֆեյսբուքում, քանի պոստ է արվում թվիթերում և ինչքան էլ հաղորդագրություն է ուղարկվում ամեն վայրկյան ։
Ազի Կազինովը մի անգամ ասաց որ կարելի է երկիրը անվանել օվկիանոս ջրային գոյացումներ ունենալու պատճառով։ Մեր օվկիանոսները մեծ են և վտանգավոր խորն են և խորհրդավոր դրա համար չկա ոչ մի զարմանալի բան նրանում որ երբ մարդկանց անհրաժեշտ դարձավ օգտագործել մետաֆրա ինտերնետը բնությագրելու համար որը թվում է անվերջանալի և խորհրդավոր հիպերտեքստային վեբը նմանեցրին օվկիանոսի։ Մենք զբաղվում են սյորֆինգով . ուղարկում ենք տվյալների հեղեղ, այստեղ կան ծովահեններ, ֆլուդներ, ֆիշինգ նույնիսկ բլոգը ուի կապ ծովի հետ։ Լոգ ՝ գրառումներ որոնք արվում էին նավաստիների կողմից ծովում։
Վեբը ֆենոմենալ միջավայր է։ Նրա օգնությամբ տվյալները դառնում են հանրամատչելի։
Մասնագետները հաշվել են որ միջինում ամեն վեբ էջ գտնվում է 19 կլիկ հետավորության վրա ցանկացած մյուսից։ Վեբը մեր համար մեկ ընդհանուր օվկիանոս է և օվկիանոսի նման վեբը մեծ էկոհամակարգ է որին պետք է պաշտպանել։ Վեբը ճկուն է և հոսող և ինչպես տեսնում ենք նա ջրի նման օգնում է տեսնել մեր արտացոլանքը ։
1990-ականներին Դուգլաս Ռաշկովը ստեղծեց Screnagers տերմինը որպեսզի բնությագրի սերունդը որը առաջին անգամ պասիվ ստատիկ չի դիտի պատկեր այլ կկարողանա փոխազդեցություն ունենալ նրա վրա։ Այսօր արդեն այս միտքը գնալով զարգանում է։
Գործիքները վեբում այսօր թույլ են տալիս դիտել նկարները ոչ միայն դետալ որոնց հետ կարելի է փոխազդեցություն ունենալ այլ նաև որ միջոց անձը հանրամատչելի դարձնելու համար։ Իհարկե ոչ բոլորն են սա անելիս որակյալ զրուցընկեր կամ ընդունված պոետ կամ էլ հասուն միտք ունեցող բայց անկախ բովանդակության հիպերհղումով վեբը մարդկության անհատական կարծիքի շատ հարուստ միջավայր է , որը զարգացնում է ուղեղը ավելի շատ քան գրքե՞րը
Դէ ինչ դա տեսնելու համար կարդանք հատված «ամբողջ վատը լավ է քո համար» Սթիվեն Ջոնսոնի գրքից մեկ հատված։ Այդ հատվածում հեղինակը ներկայացում է աշխարհ որտեղ գրքերը հասանելի կլինեյին վիդեոխաղերից և վեբից հետո։ Երեխաները ամենուր կարդում են այդ նորաստեղծ և օրիգինալ գրքերը իսկ ուսուցիչները և ծնողները անհանգստացած են որ իրենց երեխաները կարդում են գրքեր։ Նրանք երևի կասեյին նման բառեր՝ «Երևի գրքերի ամենավատ հատկությունը նա է ,որ նրանք գնում են արդեն իսկ մտածված և ուղիղ գծով դու չես կարող ոչ մի կերպ կոնտակտ հաստատել նրանց պահելաձևին դրա համար դու նստում ես և հետևում իրադարձություններին»: Դրա համար բոլոր նրանց համար, ովքեր մեծանում են ինտերակտիվ հասարակությունում թվում է թե ինչ իմաստ ունի անցնել այլ մարդու մտածած արկածների միջով։ Բայց այժմ երիտասարդների մեծամասնությունը սկսում են իրենց օրը արկածային գրքեր կարդալով։ Գիրք կարդալը չի պահանջում ակտիվ գործողություններ նա պահանջում է հնազանդություն։ Երիտասարդները կարդալիս սովորում են հետևել սյուժետին ինչ-որ բանի վրա ազդելու փոխարեն։
Ինձ թվում է դուք կմտածեք՝
Ուր կորան այն անիմաստ և հիմար տեղեկությունները ,որոնք տեղափոխվում են վեբովё համուզված եմ տեղեկության կեսը անպետք է մենք մարդիք ենք վերջիվերջո մենք պետք է գնահատենք խելամիտը։
Հնարավոր է ,բայց դա՞ է մեզ դարձնում իրականում տարբերվող։ Ինչպես ասել է Ունա Մունան՝ «ավելի շատ ես նկատել եմ մտածելակերպ կատվի մոտ քան լաց կամ ծիծաղ հնարավոր է նա լալիս է կամ ծիծաղում իր մեջ , բայց նույն ժամանակ խեցգետինը հնարավոր է կարողանա լուծել երկրորդ աստիճանի հավասարում։ Իսկ եթե հենց էժանագին ժպիտը, անիմաստ բանաստեծությունները, բամբասանքները, լացը, դրաման, և սելֆին են հենց մարդկային և դրանց շնորհիվ է մեզ հաջողվում պահել վեբը ։ Սա խորն է բայց ոչ այնքան խորը ինչպես խորը վեբը (Deep Web)։ Գաղտնի վեբ, խորը և անտեսանելի որոնողական համակարգերի համար ։ Այս տարածքի մեծ մասը պարունակում է անվտանգ կոնտենտ թաքնված վճարովի գաղտնաբառերի կամ դինամիկ էջերի օգնությամբ բայց այս ամենը նույնիսկ ինդեքսավորված չէ իսկ դա մեկ տոկոսը չէ վեբի և ոչ 10 դա ամբողջ համաշխարհային սարդոստայնի 80 տոկոսն է։ Վեբը խորը օվկիանոս է իսկ մենք մեծ ջերմությամբ ստեղծում ենք ալիքներ նրա վրա ։
Օրինակ դիտիր սմայլերի օգտագործումը թվիթթերում տվյալ պահին և ասա մի քանի ցավակցական խոսք ամենաքիչ օգտագործվող սմայլին։
Մենք նաև մեծ ջերմությամբ ուսումնասիրում ենք վեբը սա ընդհանրապես նոր ճյուղ է։ Ամեն օր Գուգլը ստանում է 500 միլիոն որոնողական հարցեր որոնք դրանից առաջ երբեք չեն եղել։ Ու՞ր կհասցնեն մեզ այս հետազոտությունները ո՞վ գիտի բայց վերադառնալով մեր քննարկմանը ասենք որ այն կոստյումները որոնք օգտագործում էին ջրի մեջ լողալու համար ավելի ուշ հիմք դարձան պատրաստելու կոստյում որը թույլ տվեց թռչել տիեզերք։ Շարունակեք քննարկել շարունակեք սահել ինտերնետով։ Բացահայտեք համացանցը։