Նախորդ օրվա կերուխումից հետո` հաջորդ օրվա սկզբից ևեթ, մեզ դիմավորեցին Բարի Լույսով։ (Ովքե՞ր` չիմացանք, չէ˜): Բայց Լույսը թող Բարի լինի ամենքին և ամենեցուն. այստեղ, այլուր և ամենուր` Հայաստանում ու Պարսկաստանում, Ռուսաստանում ու Չինաստանում: Եվ էլի լիքը­լիքը ուրիշ­ուրիշ անկապ տեղերում. արևելքում, արևմուտքում, հյուսիսում ու հարավում:
Դե˜, անուշ լինի:
Ամե'ն…
Ապա սուրճ` կնոջ բուրմունքով, թույլից չափավոր թշշացող էլիտար հանքային ջրի փոքրիկ ումպերի հերթագայությամբ:
Ընտանեկան նորություններից հետո անմիջապես քվանտային թերապիա ընդունեցինք, հետևելով հոմեոպաթիայի բոլոր կանոններին` գրված ու չգրված: Այնուհետև օրակարգում հայտնվեցին բոլոր հին ծանոթները` կարմիր ալպինիստների ուղեկցությամբ: Ըստ այդմ էլ, կորսված մանկության հուշերը բաց պատուհանից այն կողմ կարոտ արթնացրին: Եվ այդ կարոտը գնչուհու գուշակությունների արդյունքում` հմայիլի օգնությամբ, վերածեցինք բիզնեսի առարկայի և կապիտալի խոշոր շահումներ ունեցանք: Ուստի˜, թափով կտրեցինք­անցանք Ռուբիկոնն ու... կանգ առանք: Որովհետև հայելու մեջ հանկարծ նշմարվեց կանանց քաղաքը, որը շուտով դարձավ սև մարգարիտ: Իսկ մինչ այդ կանանց այս քաղաքում վայրի հրեշտակն իր վայրենի խրախճանքն էր տոնում: Իսկ այդ տոնը, որ միշտ մեզ հետ է, անցավ բուռն անշլագի պայմաններում:
Երկիր մոլորակի աստեղային ժամը թողնելով հեռվում, ինչ­որ տեղ` Բաբելոնից անդին, հիշեցինք գարնան ծննդյան օրը: Բազմոցի վրա առևտուր անելով, ըմբոշխնեցինք քնքուշ թույնն ու դառնություն չզգացինք: Ի հաջորդիվ` չղջիկի հետ ճամարտակելով հայի բախտի թեմաներով, որտեղից­որտեղ հայտնվեցինք անհայտ աշտարակի գագաթին: Մի անկոչ սուրհանդակի անսպասելի այցը ճակատագրական եղավ, և անկումն` անխուսափելի: Կորցնելով մեզ ու մեր դեմք­դիմագիծը (նաև` դիմակները), կորցնելով մեր ժամանակն ու ձեռագիրը, անտեսելով օրենք ու կարգ, մոռացության գիրկն ընկած` գնացինք բաղնիք. ամայի մի վայրում, այրված ափին տարվեցինք տուն­տունիկ խաղալով և, վերջիվերջո, առանց լողանալու միմյանց մաղթեցինք` բաղնիքդ անուշ…
Սակա˜յն, այդ իսկ պահին կախարդական արկղիկից հետադարձ կապով մեր դեմ հառնեցին գիշերվա փախստականը և օդային որսորդը, ովքեր բարեմաղթանքների հեռախոսով ամենքին և ամենեցուն բարի գիշերն ավետեցին` ասպարեզը թողնելով սերունդին, բայց` ո՞ր, հի՞ն, թե՞ նոր. այդպես էլ առեղծվածային ու անհայտ մնաց: Լոկ ընտանեկան երեկոն սպեղանի եղավ օտար խաղերի դեմ, քանզի հիմարների երկրի հրաշքների դաշտում նշանավոր մարդկանց հրաշալի կյանքի որոշ մանրամասներ հրապարակման ենթակա չեն:
Այդուհանդերձ անմոռանալի քույր Քերրիի կեսգիշերային զանգը բնավ անսպասելի չէր. դեռ ոչ ոք քնած չէր: Քանզի բոլորն սպասում էին կեսգիշերային ճեպընթացին, որն ուղիղ զրո­զրո ժամ զրո­զրո րոպեին` զիլ սուլելով ու մի լրիվ շրջան գծելուց հետո, լրջորեն խաթարեց մեր անդորրը և ի հետևանք` մեր մահացու թշնամիներին խմբովի` Հայրենիք­Սփյուռք եզերքից անգթորեն նետեց մեր դեմ: Իսկ երբ ժամանակն արդեն անցավ անդարձ, մեր սևեռուն հայացքները ակնդետ հառեցինք գիշերային աստղերին: Բայց դե, պոկված պայծառ աստղերից, գլոբալ նորությունների ակնկալիքով աննկատ թափանցեցինք Ուիմզիի տուն: Հենց այդ միջոցին շուրջօրյա հերթապահ բաժանմունքից մեզ այցելեցին շուրջօրյա մարտական հատուկ ստորաբաժանման քաջարի մարտիկները: Պրոֆիլակտիկայի նկատառումներով նրանք առաջարկեցին աննախադեպ ցածր գներով ձեռք բերել բացառիկ բարձր որակի պողպատյա մագնոլիաներ, անողոք փաստելով, որ աստղացույցը սոսկ ներկայացնում է առկա իրավիճակը և ընդամենը... հուշում, բայց ոչինչ չի պարտադրում: Եվ քանի որ մենք, այնուամենայնիվ, այդպես էլ չանսացինք աստղագուշակի բազում­բազմաթիվ նախազգուշացումներին, չգիտես որտեղից­որտեղ հայտնվեց ոմն Մայք Համմեր` ոմն Կիթարոյի ուղեկցությամբ: Նրանք որոշակի նպատակադրումով, այլև անպատկառորեն մեզ ներքաշեցին խավարչտին պոլտերգեյսթի ճիրանները: Ու մենք խարխափեցինք անելանելի փակուղու մեջ: Եվ հիմա ոչ մի փոստ (անգամ` PTP­փոստը) չի աշխատում, որպեսզի մենք մեր մասին որևէ լուր հղենք ձեզ: Հետևաբար և, անվերջ վերադարձի ակնհայտ անհնարին հավատով շարունակական սպասումի գրկում նստած` հիմա լոտո ենք խաղում. ի˜նչ լոտո` մի հրա՜շք լոտո, առո˜ղջ ու արդա˜ր լոտո, բարի˜ ու համո՜վ լոտո: Ու զառ ենք գլորում, ՙշարիկ՚ թռցնում: Եվ այդ ամենը... ընտանեկան սոուսով համեմված։ Այդժամ, բնականաբար, մեզ ամենևին չի կարող հետաքրքրել և ոչինչ` ո՜չ նախագահական ողջ թիկնազորը, ո՜չ արքայի զորքն ու դրան ի հավելումն` արքայական ողջ շքախումբը, ո՜չ օլիգարխների սափրագլուխների բանակները, և ոչ էլ` առավել ևս` հիրավի անսանձելի իստվուկյան վհուկների խմբակային հանկարծահաս հայտնությունը: Սրանք թերևս վանում են ամենքին և ամենեցուն` իրենց հույժ անվայելուչ վարքով ու խիստ անպարկեշտ պահվածքով, սակայն համընթաց փորձում են զոմբիների ուղեղների խմբակային­անհատական լվացման գլոբալիզացիոն եղանակով ինչ­որ փոխակերպուկների ստիպողաբար ուսուցանել թաքուն նայելու շահեկան օգուտները:
Միաժամանակ անտեսանելի դարանում թաքնված օդի արքան անիմանալի պատճառներով սիրելի ստախոսի արարքներն է մեկնաբանում` հին ոգով ու հնաոճ առոգանությամբ:
Բարի գիշերից դեռ շատ առաջ էլիտար նորակառույցում ծվարած` արդ մենք տենչում ենք սոսկ նոր Բարի Լույս, եղած­չեղած, որպեսզի ձկնորսության մասին երկխոսություններ վարելով, անբացատրելի հաճույքով ընկղմվենք համաշխարհային օվկիանոսի խորխորատները, որտեղ (գուցե՞և) հանդիպենք Կուստոյին, որը (հույս ունենք, անշուշտ) մեզ դուրս կբերի կորուսյալի որոնումների անվերջ և անիմաստ փնտրտուքի այս ձանձրալի վիճակից: Եվ քանի դեռ բոլորը տանն են, լիաթոք կասենք. ՙԲարի առավոտ, երկի՜ր՚: Ու կլռենք մի պահ, մինչև որ PTP­փոստը կբացի իր փոստարկղի դուռ­պատուհանիկներն ու մեզ մեկեն կառաջնորդի քաղաքիկ, ուր վաղորդյան վառ աստղի լուսապայծառ շողերն անլուրջ նոթեր կծնեն մեր հոգիներում, իսկ մանուշակագույն մշուշը ամբողջապես կկլանի մեզ` ամենեքեան: Թերևս այդժամ թելադրող կդառնա լոկ հեղհեղուկ իրավիճակը: Բայց հոգնած­խոնջացած, ավելին` բոլորովին ուժասպառ եղած մարդկանց սույն ամորֆ հանրույթին տվյալ պարագայում պիտի որ միայն կենդանիների մասին երկխոսությունները զբաղեցնեն: Ու կզբաղեցնե՜ն: Ամենա˜յն հավանականությամբ: Ըստ այդմ` հիրավի անհարկի անուշադրության մատնելով ընտրապայքարի հույժ լրջագույն թեման, որն իր պիկ ժամին կհասնի լիակատար կոնսենսուսի: Անտարակո˜ւյս կհասնի...
Այնպես որ, այս ողջ համայնապատկերը կհանգեցնի նոր աշխարհակարգի, ինչն էլ իր հերթին մեզ կպարգևի նոր աշխարհայացք: Ավելի ճիշտ է գուցե հակառա՞կը. երևի թե` նախապես հենց ինչ­որ նոր աշխարհայացքի ձևավորումն է, թերևս, որ ստուգապես պիտի պայմանավորի որևէ` քիչ թե շատ ընդունելի և տանելի նոր աշխարհակարգի հաստատումն ու հետագա գոյությունը: Թեպետև, դա մեր ի՞նչ հոգսն է: Մեր անհետաձգելի գործերի բերումով, հավանաբար, միանգամայն տեղին ու գերադասելի կլիներ` թքել արևադարձուհու հոլանի կրծքերին, մի ծանր աքացի հասցնել հղփացած նարկոբարոնի մերկ հետույքին և սին ու ստոր քաղաքականությունը ժահրոտ­ժանտադեմ քաղաքակրթության հետ մեկտեղ` բիրիկ­բլոկով, անդռնալիորեն ճամփելով հայր Աբրահամի տամուկ ծոցը, ըստ այդմ` գլուխներս շառից ու փորձանքից հեռու պահեինք:
Մեզնից թող պահանջվի միմիայն սիրել մերձավորին:
Մենք միշտ պատրաստ ենք նաև փառք տալ Տիրոջն ու նրա անքննելի գործերին:
Որպեսզի Եղիցի Լույս` Խորանում Լուսո:
Ամե'ն…