3-ՐԴ ԿԻՆԸ

Առաջինը՝ Աստծուց է,
Երկրորդը՝ Մարդկանցից,
Երրորդը՝ Սատանայից.
Սա առա՞ծ է, թե՞ ճիշտ,
Չեմ կողմնորոշվում...
Միայն ծանր է լինել
Կին՝ երրորդ,
Սպիտակահեր ամուսին՝
Լուրջ, հարգված, դիրքով,
Իսկ ե՞ս, փնտրտուքին վերջ,
Թեթևությանը՝ չիք,
Միայն դիմակ՝ Մատրոնայի,
Միայն քայլք ծանրակշիռ
Մայր ընտանիքի...

ՏՈՍԿԱ

Նա ամեն օր խորանին դնում էր
Մի գիրկ կապուկ ալ վարդերի,
Երգում երկնքի և երկրի հրաշք արարումը,
Փառաբանում կյանքն ու սերը հրաբորբ։

Մարիոն մահվան ժամին հիշում էր.
«Վառվում էին աստղերը, գիշերը բուրում էր անուշ,
Դուռը բացվում էր անաղմուկ, զգեստների շրշյուն զգլխիչ,
Քաղցր հուշեր, որտե՞ղ եք, հրայրք, գրգանք՝ որտե՞ղ եք...»

(Ինչու՞ այդքան ցավ, տառապանք, մահ, ինչու՞...)

Գեղեցկուհի Տոսկա, քո սիրո առասպելը
Հյուսված զգայուն թելերից սիրո ու խանդի,
Երդումը՝ Ապրիր և Սիրիր,
Մնաց հավերժ,
Մնաց հավերժ...

ՆՇԱՆՆԵՐԻ ՀԱՂԹԱՐՇԱՎ
(բալետ)

Ափերի հպում՝ բազմիմաստ,
Աչքերի խաղ՝ խորամանկ,
Հոնքերի նետեր՝ բազմանշանակ,
Ձեռքերը վերև՝ հաղթական,
Մարմնի շարժումները՝ ասես
Կարապների հարսանյաց պար,

Մատների ճտճտոց՝ ասես
Իսպանական կաստանյետ,
Միով բանիվ՝

ՍԻՐՏ

Քեզ եմ դիմում, սիրտ իմ,
«Հավերժական շարժիչ»՝ 5 լիտր արյուն
Վերուվարում ես անընդմեջ,
Անընդմեջ պահում ես հոգին իմ
Արթուն և բաց ես թե լույսին առտվան,
Թե գիշերային ստվերներին խորհրդավոր։
Քո կծկումներում համաչափ թաքնված են
Բաղձալի սիրո քնքուշ լարերը,
Դու ունես քո տրամաբանությունը, սի՛րտ,
Որին տրվում եմ անվերապահ.
Մակտուբ։

ՍՈՒՖԻԶՄ

Արևելքն ու Արևմուտքը ձգում են իրար՝
Ինչպես հակադիր բևեռներ մագնիսական։
Լցվում է աշխարհը մտքերով իմաստուն՝
Թե՛ Արևմուտքի, թե՛ Արևելքի ծերուկ։
Բզեզների հանգույն աղմկում են
Մտքերը՝ բազում - բազում։
Ու խլանում է ականջը
Աշխարհի...

ԲԱԶՄԱԿԵՏԵՐ

Կյանքի բազմազանությունը՝
Մեկ, երկու, երեք ...
Բազում կյանքեր՝
Արտացոլված մեկի
Սպեկտրում,
Ինչպես լույսը ճերմակ
Դառնում է յոթներանգ
Ծիածան ...
Սերը հանդեպ քեզ
Ասես ապրել եմ
Մեկ, երկու, երեք
Տարբեր, անկրկնելի
Տարբեր ...

ԽԱՂ ԲԱՌԵՐՈՎ

Ծիրան ու նուռ,
Նամանավանդ սերկևիլ,
Զգլխիչ բույրով, արյան
Շիթով կարմիր
Ներկեցիք անփույթ առօրյան։
Երջանկությունն իմ
Չէր լինի կատարյալ,
Եթե չլինեիր դու՝
Խաբկանք-պոեզիա,
Որին թե հպվես
Ամուր ձեռքերով,
Ավազի պես կհոսի անտես ...
Աչքի ծայրով՝ այնպես
Ինչպես տեսնում ես
Անկումը գիսաստղի,
Փոքրիկ ակնարկից
Երբ բացվում է հոգին
Մարդ-արարածի ...
Միայն այդպես,
Խատուտիկի թռչող
Պսակ-պոեզիա,
Կարող եմ զգալ քեզ,
Խաղալ փետուրներով
Անկշիռ, ըմբոշխնել
Բույրդ անիրական ...
Թույլ տուր,
Պոեզիա, թույլ տուր
Դառնալ շրջանակը
Քո գեղեցկության՝
Անբացատրելի ...

ԱՅԴ ՀՈՒԶԻՉ ԶԳԱՑՄՈՒՆՔԸ` ՍԵՐ…

Երբ մտածում եմ քո մասին սրտիս ռիթմով`
Արագանում է ժամանակը, թափվում է ոսկե անձրև,
Կապում է ծիածան` բազմակի,
Բադիկը ծովից դուրս է պրծնում` կապտասև փետուրներով
Զարդարելու մտքերը, մտքերը քո մասին…

Երբ մտածում ես իմ մասին, քո սրտի ռիթմով
Պայծառանում են աչքերս, ուղղվում են ուսերս,
Ուզում եմ երգել, հանց կոլորատուրային սոպրանո.
Լավագույն երգը, ասես կարապի երգ…

Երբ մեր մարմինները հպվում են`
Մտքերը դառնում են հրաշք բզեզներ,
Կայծոռիկներ ու զատիկներ բազմագույն և թռչում են
Սիրո մաքրամաքուր կաթիլներն անձրևելու
Ցողաթաթախ դաշտերին…